12 Mayıs 2009 Salı

OTUZ GUN

Tam bir ay once bugun yogun bakimda gozlerimi actim.

Zaman ne kadar da hizli akip geciyor…

Eger acmasaydim gozlerimi on gun sonra kirkim mi okunacakti kirkbir yasindayken?

Ne onemi var ki bunlarin simdi yasiyoruz iste gul gibi.

Otuz gun once dert ettigim seyler gene varlar ama goren kim?

Etrafimdaki insanlar yine unutmuslar sanki olup biteni.

Dert eyleyim istiyorlar yine eskisi gibi herseyi

Ben varsam her sey var ben yoksam hic bir sey yok.

Ne aksim, ne sevgim, ne olgum,ne dostum ne de rakim…

Bunu cok guzel anladim anlamsina da

Derdim anlatabilmek yufka kalbime ,

Her dakika her saniye.

5 yorum:

Kubilay Kızıldenizli dedi ki...

Bana bak....
Eğer hayatın temposuna aynı hızla devam etmeye kalkar ve ona buna dert anlatmaya çalışırsan kalbinden önce ben gelir senin canına okurum.
Tamam mı bebem...

azcoktur dedi ki...

Cok net anladim abi :)

GULTEINEN ENKELINI dedi ki...

dertlerimiz de biz de birer kibrit copu alevi buyuklugundeyiz koca galakside aslinda; boyle duyumsayip ona gore yasamak lazim...

Arif Ucar dedi ki...

Ismini tasidigim dedem de soyle bir benzetme yapmis: Hayatimiz sonsuz karanlikta bir fotograf makinasinin flasinin yanip sondugu anda gorebildiklerimiz kadardir.

Sana katiliyorum GULTEINEN .
YAZILARINI OKUYORUM.Gecmise donuk bir suru yazi :)

GULTEINEN ENKELINI dedi ki...

39 gun oldu.

eee? baska nooldu?